μπροστά ή πίσω;

Είμαι εναντίον του μνημονίου!

Για δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι νοιώθω προσβεβλημένος, ώς Ελληνας, να αποφασίζουν ξένοι για την τύχη του λαού μου και μάλιστα με ύφος επικυρίαρχου κριτή της κοινωνίας μας. Μου ανασύρονται απο την μνήμη, οι επιπτώσεις που είχαν για την χώρα, όλες οι προηγούμενες φορές που οι Δυτικοευρωπαίοι ήρθαν εδώ για το καλό μας. 4η σταυροφορία, Ενετική βοήθεια πρίν την άλωση της Πόλης, ο "απελευθερωτής" Μοροζίνι , Βαυαροκρατία, Μικρασιατική καταστροφή και πολλές άλλες παρεμβάσεις που πάντα κατέληγαν στην εξαθλίωση των Ελλήνων και στην ισχυροποίηση των συμφερόντων των Δυτικών.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το μνημόνιο αυτό, δεν έλυσε κανένα απο τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας (φοροδιαφυγή, ανάπτυξη, μείωση κράτους κλπ) αλλά αντίθετα επέδραμε οριζόντια και άρα άδικα, εναντίον όλων των Ελλήνων. Λιτότητα χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς προοπτική.

Αντίθετα, είμαι υπέρ της εφαρμογής ενός άλλου μνημονίου, ενός κοινωνικού συμβολαίου, που θα συμφωνηθεί μεταξύ μας, χωρίς ξένους, με στόχο την αναδιάταξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Γιατί, παρ' όλο που είμαι εναντίον του μνημονίου, είμαι επίσης εναντίον της επανόδου στην προγενέστερη κατάσταση.

Είμαι εναντίον της διαφθοράς των πολιτικών και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Είμαι εναντίον της φοροδιαφυγής των μεγάλων επιχειρήσεων και των καρτέλ που δημιουργούν υπερκέρδη. Ομως είμαι επίσης εναντίον της φοροδιαφυγής και τών υψηλών χρεώσεων των μικροεπαγγελματιών ακόμα και αν απειλείται η επιβίωση τους. Είμαι εναντίον του υπέρογκου κράτους, ακόμα και αν λύνει το πρόβλημα της απασχόλησης. Είμαι εναντίον των πρόωρων και των "μαϊμού" συντάξεων, της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων για κοινωνικούς λόγους και των διακανονισμών του ΙΚΑ και της εφορείας.

Είμαι εναντίον όλων αυτών και θέλω να αλλάξουν όλα αυτά και όχι κάποια απο αυτά!

Αυτό που επιθυμώ, είναι να συμφωνήσουμε σαν κοινωνία, όχι αν θα αλλάξουμε όλα τα στρεβλά της Ελληνικής κοινωνίας , αλλά με ποιόν τρόπο θα τα αλλάξουμε και πώς θα διαχειρισθούμε αυτούς που εμπλέκονται. Και λύσεις υπάρχουν ! Για όλα.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την διαφθορά, ακόμα και αν αυτό οδηγήσει σε απολύσεις στις εμπλεκόμενες κρατικοδίαιατες εταιρείες. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα καταπολεμήσουμε την διαφθορά και πόσο σκληροί θα είμαστε απέναντι στους εμπλεκόμενους.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, ακόμα και αν αυτό οδηγήσει στο κλείσιμο των μισών μαγαζιών και επιχειρήσεων. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα γίνει αυτό και τι θα κάνουμε αυτούς που θα μείνουν χωρίς δουλειά (υπάλληλοι και επιχειρηματίες).

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθεί το εμπορικό κέρδος των μαγαζιών και μαζί του οι τιμές των αγαθών, ακόμα και αν κλείσουν τα μισά μαγαζιά. Δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθούν οι υπερβολικές τιμές των ακινήτων, ακόμα και αν χάσουν την δουλειά τους ή τα υψηλά ενοίκια , κάποιοι που ζούσαν απο αυτά. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα ορθολογικοποιήσουμε την αγορά σε επίπεδα ανάλογα με την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθεί το κράτος και απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα εκσυγχρονίσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες μας έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργούν σωστά με τους μισούς δημοσίους υπαλλήλους. Και φυσικά, τι θα κάνουμε με τους άλλους μισούς. Είμαι σίγουρος ότι γίνεται, γιατί το έχουν κάνει άλλοι.

Το μνημόνιο δεν έλυσε τίποτα απο αυτά. Αντίθετα, φορολόγησε και μείωσε οριζόντια το κοινωνικό κράτος για όλους τους Ελληνες, έχοντες και μη έχοντες. Κατήργησε δίκαια δικαιώματα μαζί με τα άδικα . Δημιούργησε ύφεση αντί για ανάπτυξη και ανεργία αντί για νέες θέσεις εργασίας. Το χειρότερο απο όλα είναι ότι μας στέρησε την προοπτική και μας έφερε σε πολιτικό και κοινωνικό αδιέδοξο.

Το μνημόνιο δεν προσέφερε τίποτα στην χώρα. Γιαυτό πρέπει να αναθεωρηθεί.

Ομως σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω. Στη στρεβλή, φαύλη και σαθρή οικονομία της προηγούμενης 35-ετίας. Δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην κοινωνία τού μέσου, της αδικίας και του βολέματος. Πρέπει να πάμε μπροστά.

Υπάρχουν πολλοί αγανακτισμένοι αυτή την περίοδο στην χώρα. Σχεδόν όλοι. Υπάρχουν αυτοί που αγανακτούν γιατί ξεβολεύονται και θέλουν επιστροφή στην προγενέστερη Ελλάδα. Υπάρχουν και αυτοί που αγανακτούν γιατί θέλουν να ξανακάνουν όνειρα. Εγώ είμαι σαφώς με τους δεύτερους και θα κάνω ότι μπορώ για να μην επικρατήσουν οι πρώτοι.

Γιατί, πρέπει να πάμε μπροστά!