Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011

πάλι νέοι φόροι ;

πάλι εμείς κ.Βενιζέλο ; πάλι εμείς θα πληρώσουμε τά νέα ελλείματα ;

γιατί πάλι οι ίδιοι συνεπείς μαλάκες να επιβαρυνθούν, απλά επειδή τους έχετε εύκαιρους σε φορολογία;

γιατί δεν καταπολεμείτε την φοροδιαφυγή, όπως είχατε υποσχεθεί και σε εμάς και στην τρόϊκα; Η φοροδιαφυγή εκτιμάται στο 25-40% του ΑΕΠ, δηλαδή 60-100 δις ευρώ φορολογητέας ύλης που διαφεύγει, ενώ θα μπορούσε να αποφέρει επιπλέον 18-30 δις κάθε χρόνο στα δημόσια ταμεία.

γιατί δεν καταπολεμείτε την διαφθορά του Ελληνικού Δημοσίου (νοσοκομεία, προμήθειες Υπουργείων, Δημόσια Εργα κλπ),όπως είχατε υποσχεθεί και σε εμάς και στην τρόϊκα, η οποία εκτιμάται ότι αυξάνει τις τιμές κατά 10 δις ετησίως;

γιατί δεν καταργείτε ή συγχωνεύετε άχρηστες Υπηρεσίες και Οργανισμούς του δημοσίου; γιατί δεν προσπαθείτε να περιορίσετε τις δαπάνες του δημοσίου, όπως είχατε υποσχεθεί και σε εμάς και στην τρόϊκα; πως καταφέρατε, ενώ μειώσατε τις ετήσιες αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων κατά 15-20%, το συνολικό κόστος μισθοδοσίας τους να μειωθεί μόνο κατά 5%;

γιατί;

Υπάρχει αδυναμία του φορολογικού μηχανισμού να ανταποκριθεί ή ανικανότητα οργάνωσης ενός αποτελεσματικού συστήματος προσδιορισμού της φοροδιαφυγής; Υπάρχει νομικό κενό ή πολυνομία; Δεν μπορείτε ή δεν τολμάτε να περιορίσετε το κράτος; Φοβάστε μήπως αυξήσετε την ανεργία; Μπορείτε να βρείτε λύσεις και το ξέρετε!

Ως πότε θα κυβερνούν στην Ελλάδα, τα μικροσυμφέροντα και η φοβική συμπεριφορά; Ως πότε οι υγιείς πολιτικοί και υπηρεσιακοί παράγοντες θα εγκλωβίζονται στο φαύλο και στρεβλό νεοελληνικό "σύστημα" αδυνατώντας να το επηρεάσουν;

κάνετε επιτέλους κάτι! απλό και αποτελεσματικό χωρίς πολλά λόγια!

Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011

κατάργηση της πολεοδομίας ;

Με πολύ μεγάλο ενδιαφέρον, διάβασα χθές στον ηλεκτρονικό τύπο για την "κατάργηση των πολεοδομιών". Ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος (πρώην τσάρος της οικονομίας) παρουσίασε χθές στην βουλή το νέο νομοσχέδιο για τις άδειες δόμησης, το οποίο προβλέπεται να κατατεθεί πρός ψήφιση το φθινόπωρο.

Στο νέο νομοσχέδιο προβλέπεται η ηλεκτρονική υποβολή των δικαιολογητικών για την έκδοση οικοδομικής άδειας και η μετατροπή του ρόλου των πολεοδομιών από ελεγκτικό σε εποπτικό. Η ευθύνη της εφαρμογής μεταφέρεται στους επιβλέποντες μηχανικούς και σε ειδικό σώμα ελεγκτών. Σύμφωνα με το νέο νομοσχέδιο, θα χρειάζονται πέντε ημέρες για την έκδοση της «έγκρισης δόμησης» και δύο ημέρες για την έκδοση της «άδειας δόμησης».

Το Ειδικό Σώμα Ελεγκτών θα αποτελείται από ιδιώτες μηχανικούς που θα απασχολούνται αποκλειστικά και με θητεία τεσσάρων ετών. Αυτοί θα είναι αρμόδιοι για τους ελέγχους που θα πρέπει να γίνουν τουλάχιστον σε τρία στάδια της οικοδομής (θεμελίωση, ολοκλήρωση φέροντα οργανισμού και ολοκλήρωση οικοδομής). Οι έλεγχοι θα γίνονται από διαφορετικό κάθε φορά ελεγκτή που θα επιλέγεται με κλήρωση. Με την ολοκλήρωση του ελέγχου θα εκδίδεται Πιστοποιητικό Ελέγχου Κατασκευής που θα είναι απαραίτητο για τη σύνδεση της κατασκευής με τα δίκτυα κοινωνικής ωφέλειας (ρεύμα, νερό κ.λπ.). Το νομοσχέδιο προβλέπει επίσης αυστηρές ποινές για τις παραβάσεις, τόσο για τους μηχανικούς που θα έχουν την ευθύνη όσο και για τους ιδιοκτήτες.

Στόχος των αλλαγών, επισήμανε ο πρώην τσάρος, είναι η πάταξη της διαφθοράς, των καθυστερήσεων και της αδιαφάνειας.

Μάλιστα!

Ολα αυτά μου ακούγονται πολύ ωραία, λογικά και φυσικά λειτουργικά. Αναφέρονται σε ένα σύγχρονο κράτος που σέβεται τους πολίτες, τους θεωρεί υπεύθυνους και τους τιμωρεί άν παρανομήσουν. Ο ρόλος του κράτους περιορίζεται σε αυτόν που πρέπει να είναι, δηλαδή τον ορισμό των θεσμών και την εποπτεία τους. Φαντάζομαι, ότι κάπως έτσι λειτουργούν οι πολεοδομίες των υπόλοιπων σύγχρονων κρατών.

Μπράβο και μακάρι να εφαρμοσθεί σωστά καθώς θα εκλείψει η υπ' αριθμόν 1 εστία διαφθοράς στην ΕΕ και θα αποδεσμευτούν πολλά εκατομύρια ευρώ "μαύρου" χρήματος. Μακάρι να δούμε και σε άλλους τομείς, νομοσχέδια με το ίδιο πνεύμα.

Εχω μόνο μία ερώτηση πρός τον νέο υπουργό. Γιατί όλα αυτά δεν τα είχαν σκεφθεί 20 χρόνια πρίν; Δεν υπήρχαν υπολογιστές ή μηχανικοί; δεν ήταν έτοιμη η κοινωνία, ή οποία επέμενε να "λαδώνει" και να περιμένει τρία χρόνια για να κτίσει ένα σπίτι; Επρεπε η κοινωνία μας να φτάσει στο "σόκ και δέος" του μνημονίου για να κινητοποιηθεί η κοινή λογική;

Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί συνέχεια ανακαλύπτουμε τον τροχό με 500 χρόνια καθυστέρηση ; Μήπως γιατί η ζωή, χωρίς τον τροχό, ήταν καλύτερη για κάποιους;

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

πάλι μας την έκανε

Εκεί που όλοι περιμέναμε την σύσταση οικουμενικής κυβέρνησης για να νοιώσουμε μιά αχτίδα ελπίδας, βγήκε χθές ο Γεωργάκης στό διάγγελμα του και ανέτρεψε όλο το σκηνικό.

Εκεί που όλοι ελπίσαμε, πώς το πολιτικό προσωπικό της χώρας επιτέλους ωρίμασε και προσπαθεί να μεθοδεύσει μιά προοπτική για την πατρίδα, βγήκε ο Γεωργάκης και μας είπε ότι η ΝΔ έβαλε το μικροκομματικό της συμφέρον πάνω απο την χώρα. Αντίθετα αυτός , μας είπε, ξέρει να αγωνίζεται με αίσθημα ευθύνης για τον τόπο.

τρίχες κατσαρές, για να μην πώ τίποτα βαρύτερο!

Απλά, για άλλη μια φορά οι πολιτικοί μας ηγέτες, αποδείχθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, παραμένοντας προσκολημένοι στά στενά κομματικά τους συμφέροντα. Για ακόμα μιά φορά, αποδείχθηκαν ανίκανοι να κάνουν την παραμικρή υπέρβαση απο τις παρωχημένες πρακτικές διακυβέρνησης που εφαρμόζουν τόσα χρόνια με τόσο τραγικά αποτελέσματα. Επιβεβαίωσαν για άλλη μια φορά, ότι το πολιτικό μας σύστημα δεν στοχεύει στην ευημερία των πολιτών αλλά στην αυτοεξυπηρέτηση του. Δεν στοχεύει στην εξεύρεση λύσεων για την αντιμετώπιση της κρίσης, αλλά στην εξεύρεση λύσεων που δεν θα θίγουν τις δομές του.

Το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας δείχνει καθημερινά, με εκνευριστικό τρόπο, την άρνηση του να αντιληφθεί ότι ο κύκλος της μεταπολίτευσης έχει κλείσει και ένας νέος κύκλος είναι έτοιμος να ξεκινήσει. Με νέα προβλήματα, νέες αρχές και αξίες, νέες λύσεις και νέες πολιτικές πρακτικές. Παραμένει προσκολλημένο στο πολιτικό σύστημα που δημιούργησε την τελευταία 35-ετία αδιαφορώντας για τα προβλήματα που αυτό δημιούργησε. Η αδυναμία και η ανικανότητα σε όλο της το μεγαλείο.

Οι πολιτικοί μας ηγέτες πρέπει επιτέλους να αντιληφθούν ότι αυτό το πολιτικό σύστημα έχει ήδη ξεπερασθεί και ότι έχουν ιστορικό καθήκον να το εκσυγχρονίσουν. Και μάλιστα, όχι υπό ομαλές συνθήκες αλλά υπό την πίεση των προβλημάτων που αυτό δημιούργησε. Αλλοιώς κινδυνεύουν να ξεβραστούν απο την ιστορία μέσα απο αντιπαραθέσεις και ίσως ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Με πολύ χειρότερες συνέπειες για την χώρα και τους πολίτες της.

Η δημοκρατία δεν έχει αδιέξοδα και βρίσκει πάντα τον δρόμο της. Κάποιες φορές όμως με πολύ πόνο και κόπο. Οι πολιτικοί ηγέτες του τόπου πρέπει να βρούν τον τρόπο να προχωρήσουμε μπροστά σε μιά Ελλάδα πιό δίκαιη, πιό παραγωγική, πιό ασφαλή και άρα πιό δημοκρατική, προσφέροντας ευημερία και προοπτική στους πολίτες. Αν δεν μπορούν να βρούν τον τρόπο, ας φύγουν και ας ανοίξουν τον δρόμο για άλλους που μπορούν!

Εμείς πρέπει να τους το θυμίζουμε κάθε μέρα, απο το Σύνταγμα!

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

τώρα είναι η ώρα

τώρα είναι η ώρα της διαπραγμάτευσης!

με 1 εκατ. αγανακτισμένους στο Σύνταγμα, με καθολική αποδοχή της αποτυχίας του μνημονίου, με αρνητικές εκτιμήσεις για την πορεία του μεσοπρόθεσμου μνημονίου και με εκατοντάδες οικονομικούς αναλυτές να υποστηρίζουν πιά, ότι η πολιτική αυτή είναι αδιέξοδη, νομίζω ότι έφτασε ή ώρα της επαναδιαπραγμάτευσης.

Εχει γίνει πιά κοινή πίστη, ότι η κρίση είναι συστημική και αφορά τον τρόπο με τον οποίον αναπτύχθηκαν όλα τα ανεπτυγμένα κράτη. Απο την απομύζηση των αποικιών στα δανεικά των πολιτών. Τα 31 ανεπτυγμένα κράτη του πλανήτη έχουν συνολικό δημοσιονομικό χρέος που προσεγγίζει το 100% του συνόλου των ΑΕΠ τους, ενώ αν υπολογίσουμε και το κρυφό χρέος των κρατών αυτών (οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία, εγγυήσεις κρατών σε χρέη τραπεζών κλπ) το πραγματικό χρέος τους, μπορεί να είναι υπερδιπλάσιο του ΑΕΠ τους. Το παγκόσμιο χρέος (ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων κρατών) εκτινάχθηκε απο τα 18 τρις δολλάρια (1999) στα 41 τρίς δολλάρια (2010). Ολοι χρωστάνε σε όλους. Οτι φτιάχθηκε στον πλανήτη τα τελευταία χρόνια, φτιάχθηκε με δανεικά, τα οποία στηρίχθηκαν σε προσδοκίες αυξανόμενης ανάπτυξης. Δανεικά, όχι απο τα πλεονάσματα κάποιων υπερπλουσίων αλλά απο τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων και των ασφαλιστικών εταιρειών και τις καταθέσεις των μικρομεσαίων στις τράπεζες. Δανεικά απο τους πολίτες. Κάποιοι "γύρναγαν" τα λεφτά μας, βγάζοντας κέρδη.

Η Ελλάδα, ως οριακό μέλος της ομάδος των ανεπτυγμένων κρατών και με επιπλέον προβλήματα (φοροδιαφυγή, διαφθορά, υπέρογκο κράτος) αποδείχθηκε πιό ευάλωτη στην κρίση του συστήματος. Δεν δημιουργήσαμε εμείς την κρίση, απλά πέσαμε πρώτοι μέσα. Οσο η κρίση του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος δεν επιλύεται, όλο και περισσότερα ανεπτυγμένα (υπερχρεωμένα) κράτη θα ακολουθούν το δρόμο μας, ξεκινώντας απο τα πιό ευάλωτα (Ιρλανδία, Πορτογαλλία, Ισπανία, Βέλγιο κλπ).

Οσο η κρίση του συστήματος δεν επιλύεται, τόσο θα υπάρχει πίεση για σωτηρία των αδύναμων κρίκων για να μην διευρύνουν την κρίση, παρασέρνοντας και άλλους. Και όλοι γνωρίζουν, ότι η λύση δεν μπορεί να έρθει πιέζοντας τους πολίτες πέρα απο τα όρια τους δημιουργώντας ύφεση, ανεργία, εξαθλίωση και λαϊκές εξεγέρσεις.

Αυτή είναι η δύναμή μας.

Ηρθε λοιπόν η ώρα, το πολιτικό προσωπικό της χώρας, να μαζέψει όλα τα αποθέματα θάρρους και θράσους που έχει και να δρομολογήσει, μέσα απο εκλογές, ανασχηματισμό, οικουμενική κυβέρνηση ή όποια άλλη μέθοδο επιλέξει, την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους μας και της θέσης μας στην διεθνή κοινότητα, με τον πιό μαξιμαλιστικό τρόπο.

Το ευρώ είναι δικό μας, όσο και των Γερμανών. Το Ευρωπαϊκό ιδεώδες είναι δικό μας, όσο και των Γάλλων. Η κοινωνία του πολιτισμού, της δημοκρατίας και του κοινωνικού κράτους είναι δική μας, όσο και των υπολοίπων Ευρωπαίων. Δεν έχουμε να πάμε πουθενά και ούτε να δώσουμε τίποτα παραπάνω. Θα βουλιάξουμε όλοι μαζί ή θα σωθούμε όλοι μαζί.

Προτείνω λοιπόν στον κ.Παπακωνσταντίνου ή όποιον άλλον εντολοδόχο διαχειριστή του χρέους μας, να ζητήσει απο το Eurogroup τα παρακάτω :

1. "Κούρεμα" του 50-60% του χρέους μας.

2. Αγορά, όλου του υπολοίπου χρέους απο την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.

3. Επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους μας (πρός την ΕΚΤ) στα 20 χρόνια με επιτόκιο euribor+Γερμανικό spread

4. Κάλυψη απο την ΕΚΤ των απωλειών που θα έχουν οι Ελληνικές τράπεζες και τα Ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία απο το "κούρεμα"

5. Πακέτο τουλάχιστον 50 δισ ευρώ απο την ΕΕ για την ενίσχυση της Ελληνικής οικονομίας.

Εμείς απο την πλευρά μας, θα αναλάβουμε την υποχρέωση να αναδιοργανώσουμε το κράτος και την οικονομία μας, με ρεαλιστικούς και επιτεύξιμους στόχους, σε χρονοδιάγραμμα τουλάχιστον 5 ετών. Με μία προϋπόθεση. Οτι θα το κάνουμε. Η κρίση αυτή, ίσως αποδειχθεί η ευκαιρία για την επίλυση προβλημάτων δεκαετιών.

Ο μαξιμαλισμός είναι η πρακτική που εφαρμόζουν είτε αυτοί που είναι σε θέση ισχύος, είτε αυτοί που είναι εντελώς απελπισμένοι και δεν έχουν να χάσουν τίποτα. Εμείς είμαστε και τα δύο. Μόνο που γνωρίζουμε μόνο το δεύτερο αλλά αγνοούμε το πρώτο.

Εμπρός λοιπόν, τώρα είναι η ώρα.

Κυριακή 12 Ιουνίου 2011

μπροστά ή πίσω;

Είμαι εναντίον του μνημονίου!

Για δύο λόγους.

Ο πρώτος λόγος είναι ότι νοιώθω προσβεβλημένος, ώς Ελληνας, να αποφασίζουν ξένοι για την τύχη του λαού μου και μάλιστα με ύφος επικυρίαρχου κριτή της κοινωνίας μας. Μου ανασύρονται απο την μνήμη, οι επιπτώσεις που είχαν για την χώρα, όλες οι προηγούμενες φορές που οι Δυτικοευρωπαίοι ήρθαν εδώ για το καλό μας. 4η σταυροφορία, Ενετική βοήθεια πρίν την άλωση της Πόλης, ο "απελευθερωτής" Μοροζίνι , Βαυαροκρατία, Μικρασιατική καταστροφή και πολλές άλλες παρεμβάσεις που πάντα κατέληγαν στην εξαθλίωση των Ελλήνων και στην ισχυροποίηση των συμφερόντων των Δυτικών.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι το μνημόνιο αυτό, δεν έλυσε κανένα απο τα προβλήματα της Ελληνικής οικονομίας (φοροδιαφυγή, ανάπτυξη, μείωση κράτους κλπ) αλλά αντίθετα επέδραμε οριζόντια και άρα άδικα, εναντίον όλων των Ελλήνων. Λιτότητα χωρίς αποτέλεσμα και χωρίς προοπτική.

Αντίθετα, είμαι υπέρ της εφαρμογής ενός άλλου μνημονίου, ενός κοινωνικού συμβολαίου, που θα συμφωνηθεί μεταξύ μας, χωρίς ξένους, με στόχο την αναδιάταξη της οικονομίας και της κοινωνίας. Γιατί, παρ' όλο που είμαι εναντίον του μνημονίου, είμαι επίσης εναντίον της επανόδου στην προγενέστερη κατάσταση.

Είμαι εναντίον της διαφθοράς των πολιτικών και των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών. Είμαι εναντίον της φοροδιαφυγής των μεγάλων επιχειρήσεων και των καρτέλ που δημιουργούν υπερκέρδη. Ομως είμαι επίσης εναντίον της φοροδιαφυγής και τών υψηλών χρεώσεων των μικροεπαγγελματιών ακόμα και αν απειλείται η επιβίωση τους. Είμαι εναντίον του υπέρογκου κράτους, ακόμα και αν λύνει το πρόβλημα της απασχόλησης. Είμαι εναντίον των πρόωρων και των "μαϊμού" συντάξεων, της νομιμοποίησης των αυθαιρέτων για κοινωνικούς λόγους και των διακανονισμών του ΙΚΑ και της εφορείας.

Είμαι εναντίον όλων αυτών και θέλω να αλλάξουν όλα αυτά και όχι κάποια απο αυτά!

Αυτό που επιθυμώ, είναι να συμφωνήσουμε σαν κοινωνία, όχι αν θα αλλάξουμε όλα τα στρεβλά της Ελληνικής κοινωνίας , αλλά με ποιόν τρόπο θα τα αλλάξουμε και πώς θα διαχειρισθούμε αυτούς που εμπλέκονται. Και λύσεις υπάρχουν ! Για όλα.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την διαφθορά, ακόμα και αν αυτό οδηγήσει σε απολύσεις στις εμπλεκόμενες κρατικοδίαιατες εταιρείες. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα καταπολεμήσουμε την διαφθορά και πόσο σκληροί θα είμαστε απέναντι στους εμπλεκόμενους.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την φοροδιαφυγή και την εισφοροδιαφυγή, ακόμα και αν αυτό οδηγήσει στο κλείσιμο των μισών μαγαζιών και επιχειρήσεων. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα γίνει αυτό και τι θα κάνουμε αυτούς που θα μείνουν χωρίς δουλειά (υπάλληλοι και επιχειρηματίες).

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθεί το εμπορικό κέρδος των μαγαζιών και μαζί του οι τιμές των αγαθών, ακόμα και αν κλείσουν τα μισά μαγαζιά. Δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθούν οι υπερβολικές τιμές των ακινήτων, ακόμα και αν χάσουν την δουλειά τους ή τα υψηλά ενοίκια , κάποιοι που ζούσαν απο αυτά. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα ορθολογικοποιήσουμε την αγορά σε επίπεδα ανάλογα με την αγοραστική δύναμη των Ελλήνων.

Ο προβληματισμός μου δεν έγκειται στο αν θα πρέπει να μειωθεί το κράτος και απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι. Εγκειται στον τρόπο με τον οποίον θα εκσυγχρονίσουμε τις δημόσιες υπηρεσίες μας έτσι ώστε να μπορούν να λειτουργούν σωστά με τους μισούς δημοσίους υπαλλήλους. Και φυσικά, τι θα κάνουμε με τους άλλους μισούς. Είμαι σίγουρος ότι γίνεται, γιατί το έχουν κάνει άλλοι.

Το μνημόνιο δεν έλυσε τίποτα απο αυτά. Αντίθετα, φορολόγησε και μείωσε οριζόντια το κοινωνικό κράτος για όλους τους Ελληνες, έχοντες και μη έχοντες. Κατήργησε δίκαια δικαιώματα μαζί με τα άδικα . Δημιούργησε ύφεση αντί για ανάπτυξη και ανεργία αντί για νέες θέσεις εργασίας. Το χειρότερο απο όλα είναι ότι μας στέρησε την προοπτική και μας έφερε σε πολιτικό και κοινωνικό αδιέδοξο.

Το μνημόνιο δεν προσέφερε τίποτα στην χώρα. Γιαυτό πρέπει να αναθεωρηθεί.

Ομως σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω. Στη στρεβλή, φαύλη και σαθρή οικονομία της προηγούμενης 35-ετίας. Δεν πρέπει να γυρίσουμε πίσω στην κοινωνία τού μέσου, της αδικίας και του βολέματος. Πρέπει να πάμε μπροστά.

Υπάρχουν πολλοί αγανακτισμένοι αυτή την περίοδο στην χώρα. Σχεδόν όλοι. Υπάρχουν αυτοί που αγανακτούν γιατί ξεβολεύονται και θέλουν επιστροφή στην προγενέστερη Ελλάδα. Υπάρχουν και αυτοί που αγανακτούν γιατί θέλουν να ξανακάνουν όνειρα. Εγώ είμαι σαφώς με τους δεύτερους και θα κάνω ότι μπορώ για να μην επικρατήσουν οι πρώτοι.

Γιατί, πρέπει να πάμε μπροστά!

Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

ξυπνήσαμε?

Οι Ελληνες είμαστε ένας απρόβλεπτος λαός! Εκεί πού όλοι αναρωτιόμασταν, γιατί δεν αντιδρά κανείς στα δρώμενα της χώρας, αρκούσε ένα μόνο πανώ στην Puerta del Sol με το κατάλληλο σύνθημα, για να κινητοποιηθούν χιλιάδες Ελληνες, σε ελάχιστο χρόνο.

Μιά σπίθα προσβολής-παρότρυνσης από έναν συμπαθή και "ομοιοπαθή" λαό ήταν αρκετή για να ξεσηκώσει τους Ελληνες, οι οποίοι ένοιωσαν υποχρεωμένοι να απαντήσουν : Ναί, είμαστε ξύπνιοι!

Εχει μικρή σημασία ότι δέν βγήκαμε όλοι στίς πλατείες (γιατί όλοι είμαστε αγανακτισμένοι), αλλά μεγάλη ότι όλοι συζητάνε τις συγκεντρώσεις στις πλατείες με θετικά λόγια. Εχει επίσης μικρή σημασία, ότι η αντίδραση ξεκίνησε μιμούμενοι κάποιους άλλους, αλλά μεγάλη ότι επιτέλους, άρχισε κάτι να κινείται.

Ναί, βλέπω θετικά το κίνημα των αγανακτισμένων και ελπίζω να δώ ακόμα περισσότερους να διαδηλώνουν στίς πλατείες, με ειρηνικό και ακηδεμόνευτο τρόπο, όπως κάνουν μέχρι τώρα. Ελπίζω να δώ, ακόμα περισσότερα συνθήματα με χιούμορ και ακόμα περισσότερα καυστικά πανό γεμάτα φαντασία, που τόσο πολύ ταιριάζουν στον Ελληνα. Ελπίζω να δώ και άλλες εκδηλώσεις, μέ στοχευμένες δράσεις, που να βοηθούν στην "επανεκκίνηση" της χώρας. Μικρές κινητοποιήσεις, που να οδηγούν στην βελτίωση κάποιου προβλήματος και στην αλλαγή κάποιας στρεβλής πρακτικής.

Η προώθηση της κατανάλωσης Ελληνικών προιόντων, που δημιουργούν θέσεις εργασίας και μειώνουν την εξάρτηση μας απο το εξωτερικό , η καταγγελία φοροφυγάδων με συγκεντρώσεις 50-60 ατόμων με έξυπνα πανώ έξω απο τα μαγαζιά ή τα γραφεία επαγγελματιών που φοροδιαφεύγουν ή δεν πληρώνουν τις ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων, η καταγγελία, με ανάλογους τρόπους, διεφθαρμένων δημόσιων λειτουργών ή πολιτικών είναι κάποιες απο τις δράσεις που μπορούν να οργανωθούν. Παζάρια ανταλλαγών παληών ρούχων,επίπλων κλπ αγαθών, μοίρασμα τροφίμων (δωρεάν προσφορές εταιρειών) σε απολυμένους και άπορους, εκδηλώσεις (μουσικές, θεατρικές, συζητήσεις κλπ) σε μικρότερες πλατείες είναι επίσης κάποιες δράσεις που θα μπορούσαν να βελτιώσουν το κλίμα της μιζέριας και να δείξουν την αλληλεγγύη των Ελλήνων.

Ομως, ούτε αυτά φτάνουν. Η αγανάκτηση είναι μόνο ή αρχή που απλά δηλώνει την αφύπνιση απο την απραξία. Γιατί, η αγανάκτηση δεν είναι αρκετή, καθώς αν δεν μετασχηματισθεί, εκτονώνεται και χάνεται μετά απο λίγες ημέρες. Χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα. Η αγανάκτηση πρέπει να μετεξελιχθεί σε πολιτική σκέψη με απόψεις και συγκεκριμένες προτάσεις. Με τρόπο οργάνωσης και δράσης. Με όραμα και στόχο.

Μόνο έτσι θα έχει νόημα η αγανάκτησή μας.