Παρασκευή 29 Μαΐου 2009

μετά το debate

Ευρωεκλογές 2009, τι πλήξη και αυτή!
κάθε εκλογική αναμέτρηση (εθνική, δημοτική ή ευρωπαική) τα τελευταία χρόνια γίνεται όλο και πιό πληκτική. Οι πολίτες όλο και πιό αδιάφοροι. Οι πολιτικοί, όλο και πιό προβλέψιμοι, πού επαναλαμβάνονται σε πράξεις και λόγια τα οποία δεν πείθουν ούτε την μάνα τους. Και το ενδιαφέρον του κόσμου για τις εκλογές φθίνει και φθίνει. Και έτσι,προβλέπω ότι σε μερικά χρόνια ,οι εκλογές θα είναι μια διαδικασία που θα νοιώθουμε οτι δεν μας αφορά.
Γινόμαστε Αμερική κι δεν το έχουμε καταλάβει. Αυτό που φτύναμε, το λουζόμαστε όπως έλεγε η μάνα μου. Γιαυτό καλύτερα ας μην φτύνουμε.
Χθές ήταν το debate των πολιτικών αρχηγών, το μόνο στην Ευρωπαική Ενωση. Οι άλλοι, ούτε αυτό κάνουν. Οπως έλεγαν όλοι οι έγκριτοι και έγκυροι δημοσιογράφοι και αναλυτές, ο στόχος όλων των αρχηγών ήταν ένας : να μην κάνουν λάθος. Οχι να αναλύσουν τις θέσεις τους αλλά να μήν κανουν λάθος. Ούτε να περιγράψουν το όραμα τους για την χώρα, αλλά να μην κάνουν λάθος. Και έτσι, παρακολουθήσαμε μιά στημένη σούπα, χωρίς παλμό, με καθ' έδρας μονολόγους και χωρίς καμμία σαφή και ουσιαστική απάντηση για κανένα θέμα.
Ο Κώστας κούναγε τα χέρια, γιατί του είπαν ότι έτσι φαίνεται φιλικότερος, ο Γιώργος χαμογελούσε και μίλαγε αργά και σταθερά, γιατί του είπανε ότι αν δεν κάνει έτσι, θα κάνει σαρδάμ, και οι άλλοι τρείς, μαζεμένοι, που επειδή δεν είχαν μάλλον κανέναν να τους πεί τι να κάνουν, προσπαθούσαν να το παίξουν άνετοι, αλλά δεν τους έβγαινε.
Κανείς τους όμως, δεν έβγαζε αύρα ηγέτη που μπορεί να εμπνεύσει αυτούς που τον ακούνε, με λόγο άμεσο, συγκροτημένο και απόψεις με αρχή, μέση και τέλος. Πολιτική με όρους επικοινωνίας δεν γίνεται. Η πολιτική θέλει ψυχή και συγκρότηση. Γιαυτό γινόμαστε Αμερική.
Δεν ξέρω πόσοι είδαν το χθεσινό debate, αλλά από την παρεά μου, ήμουν ό μόνος. Εμείς, που κάποτε μαζευόμασταν να δούμε παρέα, όχι τους αρχηγούς - γιατί παλαιότερα δεν υπήρχαν debate- αλλά τον κάθε πολιτικό και πολιτικάντη που σχοινοβατούσε στα παράθυρα. Και σχολιάζαμε και συζητούσαμε. Κανείς τους δεν το είδε. Και για να πώ την αλήθεια, κι εγώ το είδα, γιατι μάλλον δεν είχα κάτι καλύτερο να κάνω.
Απογοήτευση οι πολιτικοί και δυστυχώς και η πολιτική τα τελευταία χρόνια
Τώρα, αν με ρωτήσετε τι θα κάνω την επόμενη Κυριακή, εγώ, θα πάω να ψηφίσω, αλλά πιά δεν μπορώ και δεν θέλω να πείσω κανέναν να κάνει το ίδιο.
Αντε και καλά σαράντα.