Τετάρτη 23 Μαρτίου 2016

Τρόμος στις Βρυξέλλες

Μετά το Παρίσι, οι Βρυξέλλες. Πρίν η Μαδρίτη και ακόμα πιο πρίν το Λονδίνο. Η Ευρώπη μετράει βομβιστικές ενέργειες και νεκρούς, ενώ ο τρόμος απλώνεται πάνω απο την ήπειρό μας.Ο φόβος αρχίζει να φωλιάζει στους Ευρωπαίους και να δημιουργεί αντανακλαστικά.  

Η χθεσινή τρομοκρατική επίθεση στην καρδιά της Ευρώπης δείχνει ότι η ισλαμική τρομοκρατία ήρθε για να μείνει. Και θα μείνει μέχρι εμείς, οι Ευρωπαίοι, να λύσουμε το πρόβλημα. Γιατί μάλλον το πρόβλημα σχετίζεται και με την Ευρώπη.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει να απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα πριν αρχίσουμε να κατηγορούμε συλλήβδην λαούς και θρησκείες. Πρέπει επίσης, να αναρωτηθούμε για τις δικές μας ευθύνες πριν αναπτύξουμε συντηρητικά και ξενοφοβικά αντανακλαστικά που μπορεί να οδηγήσουν την Ευρώπη στο τέλος της. Διότι η Ευρώπη χωρίς τις αξίες της και τον πολιτισμό της, θα είναι απλά μια περιοχή του πλανήτη που ίσως και να μην αξίζει να υπάρχει.
  
Αλήθεια, πού και πώς δημιουργήθηκε η ισλαμική τρομοκρατία ? Στην Μέση Ανατολή  ή στις φτωχογειτονιές των Ευρωπαϊκών μεγαλουπόλεων ? Ποιοί είναι οι τζιχαντιστές και για ποιόν λόγο βρίσκονται ανάμεσα τους 5.000 Ευρωπαίοι μουσουλμάνοι, οι οποίοι μέχρι πρότινος απολάμβαναν το ευρωπαϊκό κεκτημένο? Οι υπόλοιποι, οι μη Ευρωπαίοι, τι έπαθαν ? ομαδική υστερία και ξαφνικά αποφάσισαν να εκδικηθούν την Δύση, για τα δεινά του παρελθόντος τους? Τι ήταν τελικά η Αραβική Άνοιξη και ποιος την οργάνωσε? Πως δημιουργήθηκε ο ISIS και πώς κατάφερε να ελέγξει περιοχές οργανωμένων κρατών? Ποιος εξόπλισε και εκπαίδευσε τους μαχητές του ISIS και ποιος χρηματοδοτεί την λειτουργία του? Πώς είναι δυνατόν, η Δύση με τα τεχνολογικά μέσα που διαθέτει να μην μπορεί να εξουδετερώσει τον ISIS?

Τα ερωτήματα αυτά, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν την τυφλή βία, όμως ας αναλογισθούμε πόσες φορές στην ιστορία της ανθρωπότητας, καθημερινοί άνθρωποι μετατράπηκαν σε κτήνη πιστεύοντας ότι υπηρετούν ανώτερες αξίες ή ιδέες ενώ στην πραγματικότητα αποδείχθηκε ότι εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα κάποιων λίγων.

Επειδή πιστεύω ότι οι συνθήκες διαμορφώνουν την συνείδηση του ανθρώπου, έφτασε η ώρα που οι Ευρωπαίοι πρέπει να επιλέξουν αν θα αλλάξουν τις συνθήκες ή την συνείδησή τους. Θα προτιμήσουν να αλλάξουν τις συνθήκες εκείνες που έχουν σαν αποτέλεσμα  την αντίδραση άλλων πολιτισμών ή θα αλλάξουν την συνείδηση τους και θα ξαναγίνουν ξενοφοβικοί και εσωστρεφείς ?

Η Ευρώπη έχει ένα σκοτεινό παρελθόν με την αποικιοκρατία, η οποία απομύζησε και αποσταθεροποίησε τον υπόλοιπο πλανήτη, διαμορφώνοντας συνθήκες αντίδρασης σε πολλούς πληθυσμούς. Δυστυχώς, η αποικιοκρατία δεν τελείωσε μετά τον β’ παγκόσμιο πόλεμο αλλά μετασχηματίσθηκε, δημιουργώντας χώρες κουφάρια και εκατομμύρια μετανάστες στις πρώην μητροπόλεις, ενώ παράλληλα η αποικιακή κουλτούρα μεταφέρθηκε σε όλες τις ισχυρές χώρες (ΗΠΑ, Ρωσία κλπ). 

Τα τελευταία τριάντα χρόνια, η Δύση απαλλαγμένη από τις δεσμεύσεις του ψυχρού πολέμου προσπαθεί να ξεπεράσει τον χειρότερο εαυτό της, εντείνοντας την εκμετάλλευση του υπόλοιπου πλανήτη. Επικαλούμενη την εγκαθίδρυση δημοκρατίας σε κράτη, που η ίδια είχε φροντίσει να μην αναπτύξουν δημοκρατική συνείδηση, εισέβαλε και κατέστρεψε μουσουλμανικά κράτη (Ιράκ, Αφγανιστάν) ενώ ταυτόχρονα ενορχήστρωσε την αποσταθεροποίηση  άλλων (Λιβύη, Αίγυπτος, Συρία κλπ) με απώτερο στόχο την ενεργειακή της αναβάθμιση. 

Την ίδια περίοδο, η Ευρώπη υιοθετώντας νεοφιλελεύθερες πολιτικές επέβαλε λιτότητα και μείωση του κράτους πρόνοιας με κυριότερο αποδέκτη τα φτωχότερα λαϊκά στρώματα των μεταναστών, πολλοί από τους οποίους προέρχονταν από τις παραπάνω μουσουλμανικές χώρες. Με απλά λόγια, η Ευρώπη συνέβαλε στην διαμόρφωση των συνθηκών που ανέπτυξαν τον εθνικισμό και τον ισλαμικό φανατισμό και τώρα υφίσταται τις συνέπειες.
  
Αν πραγματικά, η Ευρώπη θέλει να σταματήσει τον τρόμο πρέπει να αλλάξει τις συνθήκες που τον τρέφουν. Πρέπει να σταματήσει τις επεμβάσεις και την εκμετάλλευση των περιοχών στις οποίες εκτρέφεται και να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής και τις πολιτικές ενσωμάτωσης των μεταναστών που ζουν στο έδαφος της. Κυρίως όμως, πρέπει να σταματήσει να εθελοτυφλεί, θεωρώντας ότι έχει δικαίωμα να ηγεμονεύει χώρες για τα συμφέροντά της χωρίς αντιδράσεις.

Η Ευρώπη βρίσκεται εδώ και καιρό σε κρίσιμη καμπή και πρέπει να ξαναβρεί τον καλό εαυτό της, αυτόν του πολιτισμού και των αξιών του ευρωπαϊκού διαφωτισμού και να αποδεσμευθεί από τον ηγεμονισμό και το αποικιακό της παρελθόν. Σε αντίθετη περίπτωση, θα βουλιάξει μέσα στον τρόμο σε έναν νέο μεσαίωνα, πολύ χειρότερο από τον προηγούμενο, αδυνατώντας να προστατευθεί από τα εκατομμύρια των κατατρεγμένων που θα μετακινηθούν εδώ, όσους φράκτες και αν σηκώσουμε.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

ανατολίτικο παζάρι στην σύνοδο ΕΕ-Τουρκίας

Μαθήματα διαπραγμάτευσης και διπλωματίας έδωσε πάλι η Τουρκία, αυτή την φορά στην σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θέμα το προσφυγικό. Η Τουρκική αντιπροσωπεία ζήτησε εξωπραγματικές παροχές και συμφωνίες αποσκοπώντας να κερδίσει πολύ περισσότερα από αυτά που θα προσφερόταν. Για άλλη μια φορά, οι Τούρκοι ζητούν υπέρογκα ανταλλάγματα για να υλοποιήσουν αυτονόητες δράσεις, για τις οποίες μάλιστα, είχαν ήδη δεσμευθεί στο τελευταίο ταξίδι της Μέρκελ στην Τουρκία. 

Η Τουρκική διπλωματία εκμεταλλεύεται την δεινή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η ΕΕ από την έλλειψη ενιαίας μεταναστευτικής στρατηγικής και αξιοποιεί το γεγονός ότι οι ακτές της αποτελούν το σημείο εκκίνησης της προσφυγικής ροής προς την Ευρώπη. Αξιοποιεί επίσης το γεγονός ότι κάθε άλλη εναλλακτική διαδρομή των προσφύγων (εκτός της Βαλκανικής οδού) θα περνάει πάλι από την Τουρκία, ειδικότερα των προσφύγων που προέρχονται από την Συρία και το Ιράκ. Η ηγεσία της γειτονικής χώρας αντιλαμβάνεται πολύ καλά, ότι η μείωση των προσφυγικών ροών θα γίνει καλύτερα και αποτελεσματικότερα στο έδαφος της, ειδικά αν χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ. Ας μην ξεχνάμε, ότι και η ίδια βρίσκεται σε αρκετά δύσκολη θέση καθώς 2,5 εκατ πρόσφυγες και μετανάστες περιμένουν στις ακτές της να περάσουν στην Ελλάδα, ενώ άλλο 1 εκατ πρόσφυγες από την Συρία έχουν καταφύγει στην Τουρκική παραμεθόριο με την Συρία. 

Κατά συνέπεια, η Τουρκία επιδιώκει τα μέγιστα οφέλη από δράσεις που συμφέρουν και την ίδια. Αυτό θα πει διπλωματία! Το ανατολίτικο παζάρι που θα ακολουθήσει είναι στο αίμα τους, Φυσικά, έχουν απέναντι τους την ψυχρή λογική των ισχυρών Ευρωπαϊκών χωρών αλλά ταυτόχρονα και τις μεταξύ τους διαφωνίες,  οι οποίες μπορεί να δημιουργήσουν ρήγματα στις συνήθως υπεροπτικές και ωφελιμιστικές επιδιώξεις της ΕΕ.
  
Δεν γνωρίζω ποιος θα βγει ωφελημένος από το παζάρι που μόλις ξεκίνησε. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι η Τουρκία τόλμησε να απαιτήσει. Σε μια περίοδο, που οι διεθνείς της σχέσεις είναι σε άσχημο επίπεδο, η Τουρκία διεκδικεί υψηλά οφέλη από την ΕΕ για την αντιμετώπιση προβλημάτων για τα οποία και η ίδια ευθύνεται. Ας μην ξεχνάμε, ότι η Τουρκία υποκίνησε και ενίσχυσε ποικιλοτρόπως την Συριακή αντιπολίτευση σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο. 

Η Ελληνική διπλωματία, θα πρέπει να παρατηρεί και να διδάσκεται από τέτοιες τακτικές, καθώς η ίδια υπήρξε πάντα φοβική και διστακτική, ακόμα και απέναντι σε ανίσχυρους αντιπάλους. Γιατί, όπως διδάσκει και η ίδια η ζωή, αν δεν ζητήσεις, δεν θα πάρεις.