Μαθήματα διαπραγμάτευσης και διπλωματίας έδωσε
πάλι η Τουρκία, αυτή την φορά στην σύνοδο κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης με θέμα
το προσφυγικό. Η Τουρκική αντιπροσωπεία ζήτησε εξωπραγματικές παροχές και
συμφωνίες αποσκοπώντας να κερδίσει πολύ περισσότερα από αυτά που θα
προσφερόταν. Για άλλη μια φορά, οι Τούρκοι ζητούν υπέρογκα ανταλλάγματα για να
υλοποιήσουν αυτονόητες δράσεις, για τις οποίες μάλιστα, είχαν ήδη δεσμευθεί στο
τελευταίο ταξίδι της Μέρκελ στην Τουρκία.
Η Τουρκική διπλωματία εκμεταλλεύεται την δεινή κατάσταση
στην οποία έχει περιέλθει η ΕΕ από την έλλειψη ενιαίας μεταναστευτικής στρατηγικής και αξιοποιεί το γεγονός ότι οι ακτές της αποτελούν το σημείο
εκκίνησης της προσφυγικής ροής προς την Ευρώπη. Αξιοποιεί επίσης το γεγονός ότι
κάθε άλλη εναλλακτική διαδρομή των προσφύγων (εκτός της Βαλκανικής οδού) θα
περνάει πάλι από την Τουρκία, ειδικότερα των προσφύγων που προέρχονται από την
Συρία και το Ιράκ. Η ηγεσία της γειτονικής χώρας αντιλαμβάνεται πολύ καλά, ότι
η μείωση των προσφυγικών ροών θα γίνει καλύτερα και αποτελεσματικότερα στο έδαφος
της, ειδικά αν χρηματοδοτηθεί από την ΕΕ. Ας μην ξεχνάμε, ότι και η ίδια
βρίσκεται σε αρκετά δύσκολη θέση καθώς 2,5 εκατ πρόσφυγες και μετανάστες
περιμένουν στις ακτές της να περάσουν στην Ελλάδα, ενώ άλλο 1 εκατ πρόσφυγες από
την Συρία έχουν καταφύγει στην Τουρκική παραμεθόριο με την Συρία.
Κατά συνέπεια, η Τουρκία επιδιώκει τα μέγιστα
οφέλη από δράσεις που συμφέρουν και την ίδια. Αυτό θα πει διπλωματία! Το
ανατολίτικο παζάρι που θα ακολουθήσει είναι στο αίμα τους, Φυσικά, έχουν
απέναντι τους την ψυχρή λογική των ισχυρών Ευρωπαϊκών χωρών αλλά ταυτόχρονα και
τις μεταξύ τους διαφωνίες, οι οποίες
μπορεί να δημιουργήσουν ρήγματα στις συνήθως υπεροπτικές και ωφελιμιστικές
επιδιώξεις της ΕΕ.
Δεν γνωρίζω ποιος θα βγει ωφελημένος από το
παζάρι που μόλις ξεκίνησε. Αυτό που γνωρίζω είναι ότι η Τουρκία τόλμησε να απαιτήσει. Σε μια περίοδο,
που οι διεθνείς της σχέσεις είναι σε άσχημο επίπεδο, η Τουρκία διεκδικεί υψηλά
οφέλη από την ΕΕ για την αντιμετώπιση προβλημάτων για τα οποία και η ίδια
ευθύνεται. Ας μην ξεχνάμε, ότι η Τουρκία υποκίνησε και ενίσχυσε ποικιλοτρόπως την
Συριακή αντιπολίτευση σε αυτόν τον παράλογο πόλεμο.
Η Ελληνική διπλωματία, θα πρέπει να παρατηρεί και
να διδάσκεται από τέτοιες τακτικές, καθώς η ίδια υπήρξε πάντα φοβική και
διστακτική, ακόμα και απέναντι σε ανίσχυρους αντιπάλους. Γιατί, όπως διδάσκει και η ίδια η ζωή, αν δεν ζητήσεις, δεν θα πάρεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου