Τετάρτη 7 Ιανουαρίου 2015

Το ζαβό

Είναι γιός πρωθυπουργού και εγγονός πρωθυπουργού. Ήταν και ο ίδιος πρωθυπουργός. Κατά γενική ομολογία, αποτυχημένος πρωθυπουργός. Άτολμος, με κακή κρίση στους ανθρώπους και κακές κινήσεις τακτικής, με ελλιπείς γνώσεις για την ιστορία και λανθασμένη αντίληψη για την χώρα που κυβερνούσε.

Μεγάλωσε στο εξωτερικό απο μιά μάνα που ήθελε να τον δεί να κυβερνάει την Ελλάδα (και άς μην είναι Ελληνίδα). "Το παιδί δεν κάνει" έλεγε ο πατέρας του σε συνεργάτες του. "Το παιδί κάνει" έλεγε η μάνα του. Και τα κατάφερε. Τον είδε πρωθυπουργό ! Παρ' όλο που και αυτή ήξερε ότι δεν έκανε.

Αλλά μάλλον ήξερε και κάτι παραπάνω για τους Ελληνες (και άς μην είναι Ελληνίδα).

Και έτσι, τον είδαμε και εμείς πρωθυπουργό. Είδαμε συνπολίτες μας να στήνονται στην ουρά για να τον ψηφίσουν, στην αρχή για πρόεδρο του κόμματος και μετά για πρωθυπουργό. Και έτσι ευτυχήσαμε να μας κυβερνήσει. Και άς μην πίστευε σε εμάς, που μας θεωρούσε όλους διεφθαρμένους - κατά πώς έλεγε στους ξένους, με τους οποίους ένοιωθε πιό πολλά κοινά από ότι με εμάς. 'Ισως γιατί μεγάλωσε μαζί τους και υιοθέτησε τις δικές τους απόψεις για την ζωή, την δικαιοσύνη και τις αξίες της κοινωνίας. 

Στην συνέχεια τον είδαμε στο Καστελόριζο, να βγάζει διάγγελμα για το πώς θα μάς σώσει. Από ποιόν άραγε? Μάλλον απο τον κακό μας εαυτό. Και όμως, μας έσωσε και είναι υπερήφανος για αυτό. Τόσο πολύ υπερήφανος, που αποφάσισε να το διαλαλήσει σε όλον τον πλανήτη, τον οποίον γύρισε τα τελευταία χρόνια, δίνοντας διαλέξεις για την σωτηρία μας!

Εμείς όμως φερθήκαμε αχάριστα. Πρώτα απο όλα, οι δικοί του άνθρωποι-οι συνεργάτες του, που δεν αντελήφθησαν το μεγαλείο του και τον έδιωξαν απο κυβερνήτη. Και μετά εμείς, που τον λοιδορήσαμε και τον χλευάσαμε. 

Ομως αυτός δεν κράτησε κακία!

Επέστρεψε για να μας ξανασώσει. Και ας μην του το ζητήσαμε. Αυτός, ώς ηγέτης γνωρίζει καλύτερα, πότε ένας λαός πρέπει να σωθεί.

Μας ζητά μιά δεύτερη ευκαιρία. Την οποίαν θέλει να του δώσουμε, μήπως επιτέλους καταλάβουμε. Αυτός πάντως ήταν μεγαλόψυχος μαζί μας. Εκανε και αυτοκριτική. Αναγνώρισε ότι έκανε λάθη. 'Ισως επειδή ήταν μικρός. Τώρα όμως μεγάλωσε και έμαθε. Και για αυτό θα μας σώσει σωστά αυτή την φορά.

Γιατί αν δεν τα καταφέρει να μας σώσει αυτός, τότε δεν μπορεί κανένας. Το επιτάσσει η ιστορία και το όνομα του.

Τι και αν δεν έχει συναισθηματική νοημοσύνη. Τι και αν δεν έχει συνείδηση του περιβάλλοντος. Τι και αν δεν κάνει. Αυτός έχει όνομα!

Το μόνο που με προβληματίζει είναι μήπως η μάνα του έχει δίκιο. Οχι για αυτόν, αλλά για τους 'Ελληνες (και ας μην είναι Έλληνίδα). Γιατί αυτός έχει όνομα!

Παρ' όλα αυτά, πρέπει όμως να ομολογήσουμε ότι σε ένα πράγμα είχε δίκιο. Λεφτά υπάρχουνε !