διώκτες ή διωκόμενοι ;

Προχθές το βράδυ, δύο νεαροί αστυνομικοί σκοτώθηκαν από πυρά κακοποιών τους οποίους καταδίωκαν μετά από ληστεία. Το γεγονός φέρνει θλίψη αν αναλογισθούμε τις ζωές, δύο νέων παιδιών που χάθηκαν στο ξεκίνημα της ζωής τους, δύο ανθρώπων που πέθαναν στη εκτέλεση της εργασίας τους.

Αυτό όμως, που κάνει το γεγονός τραγικό, είναι η ευκολία με την οποία οι κακοποιοί εκτέλεσαν εν ψυχρώ τους αστυνομικούς και διέφυγαν της σύλληψης. Μετέτρεψαν τους διώκτες τους σε διωκόμενους που έγιναν βορά στην αποφασιστικότητά αδίστακτων ανθρώπων.

Μέσα από την τραγικότητα του, το γεγονός αναδεικνύει για άλλη μία φορά την έλλειψη εκπαίδευσης, εξοπλισμού και οργάνωσης της Ελληνικής Αστυνομίας. Κυρίως όμως, αναδεικνύει την έλλειψη συντονισμού και επιχειρησιακής ετοιμότητας της ΕΛ.ΑΣ., με αποτέλεσμα νέοι άνθρωποι να θέτουν καθημερινά, την ζωή τους σε κίνδυνο, με μόνα όπλα την αίσθηση καθήκοντος και την ορμή της νιότης τους, τα οποία όμως δεν είναι αρκετά.

Η ηγεσία της αστυνομίας, φυσική και πολιτική, πρέπει να αντιληφθεί ότι τέτοια τραγικά γεγονότα, θίγουν την αξιοπιστία της ΕΛ.ΑΣ. και απειλούν, εκτός από την ζωή των αστυνομικών, το αίσθημα ασφάλειας του Έλληνα πολίτη, ο οποίος νοιώθει ευάλωτος απέναντι στην αυξημένη εγκληματικότητα των τελευταίων χρόνων. Εγκληματικότητα, που αυξάνεται δραματικά, ποσοτικά αλλά και ποιοτικά, την οποία η Ελληνική Αστυνομία φαίνεται αδύναμη να αντιμετωπίσει. Η νέα γενιά των κακοποιών, εγχώριων και εισαγόμενων, δεν έχει καμία σχέση με τον μικροαπατεώνα παλικαρά της δεκαετίας του ’60, που έκλεβε για να επιβιώσει αλλά έτρεμε, τον τότε άοπλο αστυνομικό. Τά βασικότερα χαρακτηριστικό της νέας γενιάς κακοποιών είναι ή αποφασιστικότητα, η σκληρότητα και η έλλειψη σεβασμού για την ανθρώπινη ζωή. Αυτούς όμως καλείται να αντιμετωπίσει η σύγχρονη Ελληνική Αστυνομία και πρέπει να τους αντιμετωπίσει με τα δικά τους μέσα, εξελισσόμενη και η ίδια.

Η Ελληνική Αστυνομία πρέπει επιτέλους να αποκτήσει τον θεσμικό ρόλο που απαιτείται να έχει, έξω από μικροπολιτικές και κομματισμούς με κύριο στόχο την αποτελεσματικότητα της στην εφαρμογή των νόμων. Βασικός ρόλος της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας της αστυνομίας είναι η διασφάλιση των όρων και των πόρων που απαιτούνται για την επίτευξη του σκοπού αυτού, χωρίς «εκπτώσεις» και παρεμβάσεις που μπορεί να διαταράξουν την επιχειρησιακή του υλοποίηση. Πρέπει επιτέλους, οι πολιτικές ηγεσίες, να προχωρήσουν στον εκσυγχρονισμό της αστυνομίας, υλικοτεχνικά και οργανωτικά και να την αφήσουν να επικεντρωθεί στο έργο της μακριά από τις στρεβλές αντιλήψεις και πρακτικές του ελληνικού δημοσίου.

Γνωρίζω ότι η Αστυνομία στην χώρα μας έχει «βαρύ» ιστορικό, αλλά πιστεύω ότι έφτασε ή ώρα να γυρίσει και αυτή η σελίδα. Οι αστυνομικοί εδώ και πολλά χρόνια επιλέγονται μέσω πανελληνίων εξετάσεων και όχι με κομματικά κριτήρια, έχουν καλό μορφωτικό επίπεδο, συνδικαλίζονται και εκτός λίγων εξαιρέσεων είναι ευγενικοί, κοινωνικά ευαίσθητοι και έχουν αίσθημα καθήκοντος.

Νομίζω ότι όλοι συμφωνούμε, ότι το βασικό καθήκον της αστυνομίας σε κάθε ευνομούμενη και δημοκρατική χώρα, είναι άκρως κοινωνικό και απαραίτητο, καθ’ όσον καλείται να παρέχει ασφάλεια στους πολίτες εφαρμόζοντας τους κανόνες που έχει θεσπίσει η ίδια η κοινωνία. Όλες οι κοινωνίες, από την αρχή της δημιουργίας τους, θέσπιζαν κανόνες λειτουργίας τους και όριζαν σε κάποια ομάδα ανθρώπων, το καθήκον της εφαρμογής τους.

Το καθήκον αυτό γίνεται όλο και πιο σημαντικό στις σύγχρονες «ανοικτές» κοινωνίες που χαρακτηρίζονται από ατομισμό, ανασφάλεια και ευμετάβλητους κανόνες ηθικής, που ευνοούν την παραβατικότητα και καθιστούν τρομερά δύσκολη την διατήρηση του κοινωνικού ιστού. Ταυτόχρονα όμως, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά καθιστούν τον καθένα από εμάς πιο ευάλωτο στην παραβατικότητα, καθ’ όσον έχουν εκλείψει η προστασία της ομάδος (γειτονιά, ευρύτερη οικογένεια κλπ), η σχέση με τα άτομα που μας περιβάλλουν και οι ηθικοί κανόνες της ομάδος μας, που διασφάλιζαν τα όρια των αντιδράσεων μας.

Η κατάσταση επιβαρύνεται από την μετανάστευση (σύγχρονη μετακίνηση των λαών) κυρίως φτωχών και άρα απελπισμένων ανθρώπων που η κοινωνία αδυνατεί να ενσωματώσει αλλά και να κατανοήσει. Η μετανάστευση, εκτός από απελπισία φέρνει και εισαγωγή νέων πολιτισμικών στοιχείων που αλλοιώνουν ακόμα περισσότερο τον ήδη αλλοιωμένο κοινωνικό ιστό.

Σε όλη την ανθρώπινη ιστορία, βασική προϋπόθεση για την ευημερία, εξέλιξη και δημιουργία των κοινωνιών ήταν να ικανοποιούνται το αίσθημα ασφάλειας και το αίσθημα δικαίου των πολιτών.

Είδα με αρκετή ικανοποίηση ότι ο θάνατος των δύο νεαρών αστυνομικών, άγγιξε πολύ περισσότερο και πολλούς περισσότερους ανθρώπους από άλλες φορές. Ενός λεπτού σιγή στην Βουλή, δηλώσεις τους προέδρου της δημοκρατίας, συζητήσεις στα κανάλια, πολύ κόσμος να αφήνει ένα λουλούδι στο σημείο του συμβάντος.

Ας ελπίσουμε, ότι ο θάνατός τους, μέσα από την τραγικότητά του, θα δώσει το έναυσμα για κάποιες βελτιώσεις και διαφοροποιήσεις, στον τρόπο που αντιμετωπίζει η Ελληνική πολιτεία αλλά και η κοινωνία τον ρόλο και τον σκοπό της αστυνομίας.